Sobre a Lei
No día de onte aprobouse no Congreso dos deputados a Lei contra a violencia á infancia. É unha boa noticia que o Congreso se faga eco dunha problemática que afecta á sociedade española. No ámbito do debate parlamentario, a ministra de Dereitos Sociais e Axenda 2030, Ione Belarra, sinalou á Igrexa como cómplice deses abusos por encubrimento. É unha acusación gravemente inxusta que pretende ensuciar a actividade de millóns de persoas durante décadas e que non se corresponde en absoluto coa verdade.
Estudos independentes recentes puxeron de manifesto a gravidade deste problema no noso país. Eses estudos sinalaron que o 0,2% dos casos déronse en actividades relixiosas, algo que sendo para nós grave, pon na súa magnitude as dimensións do problema e sinala as contornas nos que se producen maioritariamente os abusos, que deben ter especial atención e protección.
A Igrexa e o seu compromiso coa protección de menores
A Igrexa católica iniciou xa en 2002 un longo proceso de actualización dos seus protocolos e o seu código de dereito especialmente en cuestións de prescrición deses delitos e de prevención de abusos no presente e no futuro, aspectos que agora incorpora a lexislación española. Desde aquel ano desenvolvéronse protocolos e contornas seguros para os menores nos lugares nos que a Igrexa realiza a súa actividade. As congregacións relixiosas han despregado un importante número de iniciativas para atender de maneira segura aos menores e tamén a Igrexa diocesana está a percorrer ese camiño e habilitaron oficinas de protección aos menores e prevención de abusos en todas as dioceses españolas.
Como parte da súa misión, a Igrexa está firmemente comprometida na promoción integral dos menores e desenvolve miles de iniciativas cada ano que buscan formalos en valores tan relevantes como a solidariedade, o respecto á diferenza, o servizo ao ben común ou o coidado da contorna segundo os principios do humanismo cristián.
Neste fin traballan miles de laicos, sacerdotes e relixiosos con esforzo, capacitación, dedicación e responsabilidade. O seu traballo non pode quedar embazado nin polas accións dalgúns dos seus membros que son indignos dese traballo nin polas apreciacións dos políticos que, presas dun rancio anticlericalismo, utilizan á Igrexa para a confrontación política nunha estratexia de ruptura e confrontación.
Queremos finalmente renovar o compromiso da Igrexa coa protección dos menores que seguirá dando pasos adiante e agradecer o traballo de todos os que dentro e fóra da Igrexa traballan no coidado dos menores e na súa formación, para un futuro mellor.
